Başımı alıp gitsem, ne kalır benden geriye

rüzgarım sennde müsadenle şiirini kendimi de içinde bulduğum için ve bana göre benm gitmelerime az kaldığı için,sitende bana ayırdığın bölüme eklemek istedim....

Bavulumu, bir de başımı alıp gitsem..

Ne kalır benden geriye?Hayat bana hep bunu sunuyor ,
bir şekilde çıkıyor karşıma gitmeler…
Gitsem ne kalır benden geriye? odamda kırık aynam, mutfakta çay fincanım …Baş ucumda beni tek dinleyen oyuncaklarım…
Minderde izim kalır belki, oturmazsa başka birisi…
Bir de almazsam eğer yanıma, askıda mavi mantom, kapı kenarında kadifemsi pembe terliklerim…

Birkaç dostun içinde inceden derin bir sızı kalır adım geçtiğinde
Demli bir sohbette beklide…
Şen kahkahalı bir sevgilinin hüzne dönüşen gülüşünde asılı kalırım…derinindeyimdir bir yüreğin
saklanmışımdır bir kara gözde…
taa ki hepten unutuluncaya dek…
Bir yıkıntı kalır içinde, işi düşünce arayanların…
işleri olunca, olsaydı arardım diye….

Bir de mütemadiyen çalan telefonum, bir heves alıp kullanmaya kıyamadığım kurşun kalemim…içine senden kalanları yazdığım küçük not defterim…ben gidince bulunmasını istediğim çekmecemde kalan hüzünlerim…
Hepsi bu...

Bu kentin baharları, yazları, kışları, sisi dumanı kalır...
Gül bahçesinde sevdalıları,her yeni güne ümitle başlayan
Caddeleri, kaldırımları…güz güneşinden hüzünlü geceleri…
Yaz esintisiyle uyanan ılık rüzgarlı sabahları…ama..!
Ama onlar hep vardı zaten… Kendimi avutuyorum ben…
kentimi avutuyorum…
çay bahçeleri, nargileleri, onlar da hep vardı…

Ben sessizce giderim… adım kalır geriye demek komik olur biliyorum...
Ben gitsem ne kalır dı ki?
Bir şey kalmaz geriye… Ben gittiğimle kalırım…

Sen benim kaçtığım yer değil geldiğim yersin…)

ne demek kuzu şeref duyarın canım, kendi sayfanda benim küçük bir yazıma yer vermen onurlandırır beni,
hem bende o günleri hatırlamış oldum sayende
çok teşekkür ediyorum emeğine sağlık, kalemine kuwet kardeşim :teşekkürler:

inşallah yakın zamanda kendi yazılarıma da yer vericem bakalım Allah nasib ederse