BU ALEMİN KRALI BENİM,KRAL ÖZÜR DİLEMEZ

Konu: BU ALEMİN KRALI BENİM,KRAL ÖZÜR DİLEMEZ Ptsi Ocak 19, 2009 11:20 pm

BU ALEMİN KRALI BENİM, KRAL ÖZÜR DİLEMEZ

Özür dilemek neden bu kadar zor gelir insana? Acaba özür dilediğimizde kendimizden birtakım şeyleri yitirdiğimizi mi düşünürüz veya suçluluk duygusu yaşamaktan mı korkarız veya karşımızdakinin nazarında ezik kalacağımızı mı düşünürüz veya kendimizi günahsız ve hatasız kılmak mı isteriz veya hiç hata yapmayan üst insan olarak mı görürüz kendimizi veya, veya…

Özür dilemek neden bu kadar zor gelir insana? Acaba özür dilediğimizde kendimizden birtakım şeyleri yitirdiğimizi mi düşünürüz veya suçluluk duygusu yaşamaktan mı korkarız veya karşımızdakinin nazarında ezik kalacağımızı mı düşünürüz veya kendimizi günahsız ve hatasız kılmak mı isteriz veya hiç hata yapmayan üst insan olarak mı görürüz kendimizi veya, veya… Sonuçta neden, neden özür dilemeyiz? Özür dilemeyi, affet beni demeyi zorlaştıran nedir? Onur mudur, yoksa gurur mudur?
İnsan ilişkileri çoğu zaman inişli çıkışlı bir yolda yürümek gibidir. Yolda bir takım engeller, zorluklar vardır. Yolun başlangıcı bellidir, gidilmek istenen yönde çoğu zaman bellidir ama nelerle karşılaşılacağı çoğu zaman bilinmez. Üzüntüler, sevinçler, kavgalar, pişmanlıklar, zorluklar, sıkıntılar, avuntular vardır yolda ve yolun en önemli gerçeği “ ömrün bir gün sona ereceğidir”. Bu gerçeği çok iyi kavramak, özür dilemenin af istemenin önündeki engelleri de bir bir ortadan kaldıracaktır.
Özür dileme konusunda ki düşüncelere baktığımda ilk aklıma gelen; “Ben özür dilemem çünkü özür dilenecek bir şey yapmam” cümlesi oluyor. Bu düşünceye Orhan Gencebay’ın şarkısı ile karşılık vermek uygun bence “Hatasız kul olmaz!” evet hatasız insan olduğunu düşünmüyorum. Özellikle insan ilişkilerinde mutlaka bir takım hatalar olabilir, hataların farkına varmak ve düzeltmeye çabalamak, özür dilemeyi gerekli bulmak, ilişkiye güç katar ve yola devam edilir. Aksi durumda ilişkiler yıpranır ve yollar ayrılır.
Diğer bir düşünce “Özür dilersem karşımdakine yenilirim, küçük düşerim”. Eğer insanlar arası ilişkilerin tamamını karşılıklı müsabaka olarak görürsek bu düşünce haklı olabilir. Yaşam yolunda tüm ilişkiler rekabeti barındırmaz. Örneğin, dostluk, arkadaşlık, komşuluk, akrabalık gibi ilişkiler sevgi ve saygıyı barındıran ilişkilerdir. Bunları bir müsabaka, yarış olarak görüp özür dilemeyi yenilgi olarak görmek bencillikten başka bir şey değildir ve insanı yalnızlaştırır.
“Özür dilersem sonrasında benden başka şeyler isteyebilirler” düşüncesi ise kişinin ödün vermekten çekindiğini gösterir. İletişimde bulunduğu kişiler hakkında bu şekilde düşünen kişi, paylaşmayı sevmeyen, özgüveni düşük olan bir yapıya sahiptir. Bu düşünceye sahip insanlar, her şey kendilerine kalsın, herkes onlara bir şeyler versin ama onlar karşısındakilere bir şey vermesin düşüncesindedirler. Bencilliğin diğer yüzüdür bu durum. Oysaki ilişkilerde bilinmesi gereken, kişi istemedikçe kimsenin ondan zorla sevgi veya saygı göremeyeceği gerçeğidir. Hayatta seçimler vardır; ya bu yola devam edersiniz arkadaşlarınız olur, yakınlarınız olur, sizi sever ve saygı duyarlar ya da yoldan ayrılır veya yanınızdakileri yolunuzdan çıkarırsınız yani yalnız kalırsınız. Bu seçim size aittir. Unutmayın, kimse sizden zorla bir takım duyguları alamaz.
“Bir defa özür dilersem bundan sonra hep özür dilemek zorunda kalırım.” Eğer aynı konuda sürekli hatalı davranıyorsanız evet aynı şey için sürekli özür dilemeniz gerekir ve bu insana zor gelir. Burada aynı konuda tekrar hata yapmamaktır önemli olan. Çok kalabalık bir otobüstesiniz, yanınızda duran kadının yanlışlıkla ayağına bastınız ve özür dilediniz, otobüs sıkı bir fren yaptı ve siz yine kadının ayağına bastınız yine özür dilediniz, bir süre sonra tekrar yanlışlıkla (dikkatli davransaydınız basmazdınız) aynı bayanın ayağına tekrar bastınız bu defa özrünüz onun için bir şey ifade etmeyecektir ve size büyük ihtimal öfkelenecektir. Çünkü siz dikkatli davransaydınız onun ayağına tekrar basmazdınız. Otobüs yolculuğunda olduğu gibi tekrar tekrar özür dilemek istemiyorsanız aynı hatayı yinelememeye çalışırsınız.
Özür dilememe nedeni olan diğer düşünceler ise;
“Ben onun büyüğüyüm özür dilemem, gelsin o benden özür dilesin”
“Ama o da suçlu, önce o benden özür dilesin”
“Ben erkeğim, erkek adam kadın kısmından özür dilemez”
“Bu alemin kralı benim, kral özür dilemez”
“Ben özür dilenecek bir şey yapmadım, beni yanlış anlıyorsun”
“Benim gibi birisi (zengin veya patron veya amirdir) kalkıp o çulsuzdan özür dileyecek, mümkün değil.”
Özür dilememek için tüm savunma mekanizmanızı devreye sokup, bütün bahaneleri sıralayabilir, kendinizi hatasız görebilirsiniz ama bu karşı taraf için, sizin özür dilemeniz gerektiği gerçeğini ortadan kaldırmaya yetmeyecektir. İnsanlar arası ilişkilerde hatalar olabilir, bu hatalar kırgınlıklara hatta küskünlüklere sebep olabilir eğer kırdığınız, küstürdüğünüz, incittiğiniz insanı biraz olsun rahatlatmak istiyorsanız, ilişkinizin zedelenmemesini istiyorsanız öncelikle ondan içtenlikle söylenecek “özür “ sözcüğünü esirgememelisiniz. Bu sözcük, öylesine tılsımlıdır ki karşınızdaki insanın duygu tellerine dokunur, onu rahatlatır ve olumlu düşünmesi için ilişkinizde bir kapı aralar ama unutmayın kapıyı açacak olan, özür diledikten sonra ki telafi çabalarınızdır. Bu çabalar sizin hayat yolunuzu kalabalıklaştırır, zenginleştirir, mutluluğunuzu ve huzurunuzu artırır.
Yazdıklarımdan şöyle bir sonuç çıkarılmasın; “O zaman haklı haksız her yaptığımız şey için özür dileyelim ve mutlu olalım”. Bu değil anlatmak istediğim. Sürekli yerli yersiz özür dilemek ve özür dileyecek taraf olduğunu düşünmek de kişiyi son derece mutsuz eder. Özür dilemeden önce kendi kendinize düşünmeli, yaşanan durumu iyi değerlendirmeli, karşı tarafı dinlemeli ve hatalarınız varsa kabul etmeli aynı zamanda telefi etme isteği duymalısınız. Bu şekilde dilenen özrün bir anlamı vardır ve ilişkilerinizi mutlu kılar.
Özür dilemekten korkmayalım. Özür, insanlığımızı eksiltmez, telafi çabalarıyla birlikte gelen özür bizi yüceltir. Özür dilemek gibi affetmek de bir yüceliktir. Bütün dinlerde yaratıcı affedicidir. Yaratıcının affettiğini biz insanların affetmemesi ise bir erdem olmayacağı gibi üzüntü vericidir ve mutsuzluğa yol açar. Affetmeye ve özür dilemeye hayatımızda yer açmamız dileğiyle…

» BUGÜN BENİM DOĞUM GÜÜNM
» “Kim ahir zamanda benim bir sünnetimi ihya ederse, ona yüz şehit sevabı verilir.”