Okyanus Yürekli Dostlar
Su, kendine sırdaş arıyordu. Önce buluta verdi sırrını.
Ağır geldi sır buluta. Sağanak sağanak döktü suyun tüm sırlarını.
Sonra göle gitti su. Ona anlattı derdini.
Bu arada bulut suyun sırrını yağmur yapıp, dolu yapıp, kar yapıp savurduğu için, zaman zaman taşıyordu
göl ve çıkıyordu suyun sırrı iyice açığa.
Sonra nehre verdi su sırrını.
Nehir de aldı suyun sırrını çekti gitti. Dereye verdi.
Dere de götürdü suyun sırrını bir başka bilinmeze...
Çağlayanlar, şelaleler, akarsular... Hepsi kayboluyordu bir anda.
Sonra bir gün su takip etti dereyi. Dere okyanusa kavuşunca fark etti su, bütün sırlarının akarsularla,
çağlayanlarla, ırmaklarla okyanusa taşındığını.
Karar verdi su. Sırrını okyanusa verecekti. Öyle de yaptı. Tüm sırlarını okyanusa verdi. Artık suyun sırrını
okyanustan başkası bilmiyordu. Ne taştı okyanus, ne bir başkasına taşıdı suyun sırrını, ne de kurudu.
Geçenlerde karşılaştık suyla. Bir bardaktaydı. Suskundu. Çok uğraştım konuşturamadım. Ben tam
giderken '' Dur !'' dedi su. Durdum!
'' Okyanus yürekli dostlar bulmadan sakın konuşma!
Taşıyamazlar, kaldıramazlar senin yükünü, canını yakarlar, utandırırlar....'' dedi.
Çevrenizde hep "okyanus yürekli dostlarınızın" olması dileğimle....
tarafından kilicbey_289 Cuma Kas. 25, 2011 6:42 pm
Konu: Okyanus Yürekli Dostlar 
kuzum benimm sende sağol 